Met behulp van een aantal onderzoeken kan de arts beoordelen of er bij u sprake is van een hartinfarct of niet. Maar ook hoe groot een eventueel infarct is en daarmee de schade die er aan het hart is ontstaan.
Het onderzoek begint door uw arts die luistert wat voor soort klacht u heeft. De arts stelt u hier verdere vragen over. Ook doet de arts een lichamelijk onderzoek en wordt uw bloeddruk gemeten.
Op deze webpagina geven we u een overzicht van de meest voorkomende onderzoeken bij een acuut coronair syndroom. Soms kiest de arts voor ander onderzoek, dit bespreken we dan met u.
Bij een hartfilmpje (E.C.G.) meten we de elektrische activiteit van uw hartspier. Op het hartfilmpje kan de arts soms al direct zien of er sprake is van een acuut coronair syndroom. Soms is ook te zien of er sprake is van een echt hartinfarct. Maar het kan ook zijn dat het hartfilmpje nog niet meteen duidelijk is. We herhalen het hartfilmpje regelmatig om te kijken of er veranderingen zijn.
We nemen bloed bij u af om het te onderzoeken op tekenen van schade aan het hart. Dit kan op verschillende manieren. Als er hartspiercellen kapot gaan, dan komen er stoffen in het bloed (troponine en CK).
Troponine kan al aangetoond worden bij hele kleine beschadigingen
CK raakt verhoogd als er een wat grotere schade aan het hart is
Het duurt vaak enige uren voordat schade aan het hart in het bloed zichtbaar wordt. Dit is de reden dat we het bloedonderzoek vaker herhalen. De afwijkingen in het bloed kunnen dus een maat zijn voor de grootte van het hartinfarct. Verder wordt er bloedonderzoek gedaan naar onder andere suikerziekte en het cholesterolgehalte.
Soms blijkt dat uw hart nog steeds te weinig zuurstof krijgt. Dat kunnen we afleiden uit uw klachten, de resultaten van het hartfilmpje en het bloedonderzoek. In dit geval kan de arts een hartkatheterisatie bij u doen. Via een buisje in de slagader schuift de arts een katheter op. Door de speciale katheter spuit de arts een klein beetje contrastvloeistof in de kransslagaders. Op het röntgenscherm kan de arts dan zien hoe de kransslagaders lopen, waar ze vernauwd zijn en hoe ernstig die vernauwingen zijn. Ook kan de arts met een hartkatheterisatie de verstopping of vernauwing verhelpen met een dotterbehandeling, als dat nodig is. Soms krijgt u de dotterbehandeling link naar dotterinformatie direct na de hartkatheterisatie. Maar dit is niet altijd zo.
Bekijk op deze pagina ook ons voorlichtingsfilmpje.
Bij een echocardiografie brengen we het hart in beeld met behulp van (niet-hoorbare) geluidsgolven. Met een apparaatje en gelei beweegt de arts of de laborant over uw borstkas.
Met dit onderzoek kunnen we zien hoe de pompkracht van uw hart is, en of het hele hart goed beweegt. Bij zuurstoftekort van het hart en bij een hartinfarct, beweegt een deel van het hart niet goed mee. Namelijk dat deel waar het bloedvat met de verstopping naar toe gaat.
Verder kunnen we bij dit onderzoek beoordelen hoe de hartkleppen functioneren. Maar de kransslagaders zien we niet.
Bij een fietstest maakt de laborant een hartfilmpje (E.C.G.) terwijl u zich inspant. Als het hart zich moet inspannen, dan heeft het meer zuurstof nodig. Als er een vernauwing is in een van de kransslagaders dan krijgt het hart niet genoeg zuurstof. Er kunnen dan klachten optreden of er zijn afwijkingen te zien op het hartfilmpje.
Na een hartinfarct kan een fietstest informatie geven of het hart na behandeling (medicijnen, dotter) nog zuurstofgebrek heeft.
Met dit onderzoek maken we de doorbloeding van de hartspier en de omliggende vaten zichtbaar. Dit doen we met behulp van een radioactieve vloeistof en een PET-scanner.
