Deze bindweefselaanmaak is het gevolg van een woekering van bepaalde voorlopercellen van de bloedplaatjes, de zogenaamde megakaryocyten. Deze voorlopercellen stimuleren de fibroblasten (cellen in het beenmerg) tot de aanmaak van bindweefsel.
Aanvankelijk is het beenmerg zeer celrijk en zijn de aantallen bloedplaatjes (trombocyten) en witte bloedcellen (leukocyten) in het bloed vaak verhoogd. Als bindweefsel in het beenmerg toeneemt, worden de bloedvormende cellen meer en meer uit het beenmerg verdreven. Er ontstaan dan tekorten aan normale bloedcellen.
Lees meer
Kenmerkend voor myelofibrose is dat andere bloedvormende organen zoals de lever en de milt de gebrekkige bloedaanmaak in het beenmerg proberen te compenseren. Vooral de milt kan daardoor sterk vergroot raken.
Bij bloedonderzoek nemen we een of meer buisjes bloed af met een hol naaldje. Dit bloed wordt vervolgens in het laboratorium onderzocht door een analist.
Wanneer er meer klachten ontstaan, zijn er verschillende behandelingen mogelijk. Uw arts bespreekt met u wat in uw geval de beste behandelmogelijkheden zijn.
