Incontinentie voor ontlasting

Hoe ontstaat incontinentie?

Er zijn vele oorzaken van incontinentie voor ontlasting. De meest voorkomende oorzaken zijn een (gedeeltelijke) beschadiging of verslapping van de kringspier of de bekkenbodemspier. Bijvoorbeeld na een recente operatie aan de endeldarm of aan de sluitspier. Maar het kan ook komen door een operatie van veel langer geleden. Soms is er tijdens een bevalling vroeger een beschadiging ontstaan. Vaak is er al een zwakte van de kringspier die langzaam toeneemt. Een operatie of een ontsteking verergert dan de bestaande klacht.

Door het ouder worden en een veranderde hormoonhuishouding (na de menopauze) worden de bekkenbodemspieren minder sterk. Eerdere beschadigingen gaan dan meer een rol spelen.

Een andere oorzaak is het ver uitzakken aambeien met slijmvlies, een verslapping van de wand tussen de vagina en de endeldarm (een rectocele) of een endeldarmverzakking. Minder vaak ontstaat incontinentie door een beschadiging van de zenuwen die de kringspier en de bekkenbodemspieren aansturen. Het kan ook ontstaan door ontsteking van het slijmvlies van de endeldarm (proctitis), chronische diarree of chronische obstipatie (verstopping).

Mensen die last hebben van incontinentie voor ontlasting door een algehele verzwakking van de bekkenbodem hebben ook vaak last van incontinentie voor urine.

Klachten en symptomen

De ernst van de klachten kunnen verschillen van pijn en jeuk aan de anus, tot ongewild windjes laten, tot echt in de broek poepen zonder het te voelen. Soiling (het achterlaten van sporen in de onderbroek) kan ontstaan als het niet goed lukt om uit te poepen, waardoor soms restjes ontlasting net boven de kringspier achterblijven. Bij bewegen komt dit alsnog naar buiten.