Wanneer u bloedverdunnende medicijnen gebruikt moet u dit van te voren melden aan de uroloog. In overleg met de arts die de medicijnen voorschrijft, zult u het gebruik van deze medicijnen een aantal dagen voor de behandeling moeten stoppen. Deze medicijnen kunnen bijvoorbeeld zijn: Ascal, Acetosal, Sintrom enzovoort.

Voor deze behandeling wordt u meestal enkele uren opgenomen op de afdeling Dagbehandeling.

De ingreep vindt meestal plaats op de polikliniek Urologie onder plaatselijke verdoving. Soms wordt vooraf een blaaskatheter ingebracht via de plasbuis om de blaas te kunnen vullen. Of dit gebeurt via een cystoscopie. Dit is een inwendig onderzoek waarbij de uroloog de binnenzijde van de plasbuis en blaas meteen kan bekijken.

Om infectie te voorkomen wordt de buik - tussen navel en schaambeen - zo nodig geschoren. Na desinfectie van de buik (meestal met jodium) wordt de huid verdoofd met een injectie.

Daarna maakt de arts een kleine snee in de verdoofde huid. Met een dikke naald wordt de blaas aangeprikt. Dit kan pijnlijk zijn. Om de naald zit een holle buis. Na verwijderen van de naald wordt de katheter - door deze buis - rechtstreeks in de blaas geplaatst. De buis wordt verwijderd en de ballon van de katheter wordt opgeblazen om te voorkomen dat de katheter uit de blaas raakt.

Als de suprapubische katheter goed zit, wordt de 'vulkatheter' weer verwijderd. Het wondje bij de suprapubische katheter wordt bedekt met een steriel gaas.

De behandeling duurt ongeveer 15 minuten.

Na de behandeling wordt u teruggebracht naar de afdeling Dagbehandeling.

Heel soms komen de volgende complicaties voor:

• Bloedverlies uit de blaas als gevolg van de punctie. Soms is het dan noodzakelijk de blaas goed te spoelen.
• Schade aan de omliggende weefsels, zoals een bloedvat of darmlis. Het risico wordt kleiner als de blaas goed gevuld kan worden voor de punctie.

Dagelijks moet de insteekopening van de katheter afgedekt worden met een gaas (splitgaas). Douchen en baden met de katheter is geen bezwaar.

Op de katheter kan een urinezakje worden aangesloten. Dit zakje kan eventueel op het been vastgebonden worden met een speciaal bandsysteem. 's Nachts kan het best een urinezak worden aangesloten met een bedhanger. Ook is het mogelijk overdag de katheter af te stoppen met een speciaal hiertoe ontworpen stopje. Wel moet u de blaas dan geregeld legen (bijvoorbeeld elke vier uur zoals afgesproken met uw arts).

Meer informatie over de verzorging vindt u in de folder URO-078 'Nazorg: naar huis gaan met een blaaskatheter'.

Verwacht u dat het niet lukt om de katheter zelf of door uw mantelzorger, te verzorgen? Neem dan voor de operatie contact op met de polikliniek Urologie. Dan kan hiervoor thuiszorg geregeld worden.

De katheter moet om de 6 tot 8 weken, of om de 3 maanden verwisseld worden (afhankelijk van de soort katheter). Dit moet onder steriele omstandigheden gebeuren. Gebruik bij voorkeur een soepele Silastic Foley ballon katheter. De ballon wordt opgeblazen met 8 tot 10 cc steriel water (geen lucht). Meteen nadat de oude katheter is verwijderd moet de nieuwe worden ingebracht omdat het insteekkanaal vrij snel kan sluiten. Als er veel steenaanslag op de katheter komt, kan de verwisseling soms beter vervroegd worden.

Overmatige reactie rondom de insteekopening van de katheter kan worden aangestipt met zilvernitraat (helse steen). Het is raadzaam, maar niet perse noodzakelijk de insteekopening tijdens de verwisseling te desinfecteren. Wel moet, zoals gezegd, de insteekopening dagelijks met een nieuwe gaas afgedekt worden.

Bij gebruik van een verblijfskatheter ontstaat er in de blaas vaak neerslag (slijm of gruis) door afgestoten blaaswandslijmvlies en soms ontstaat ook steenvorming. Om dit te voorkomen zijn 2 zaken belangrijk:

1. U moet zo goed mogelijk drinken, meer dan 1,5 liter per 24 uur.
2. Soms adviseert de uroloog om de blaas te spoelen. Dit gebeurt met fysiologisch zout of een citroenzure oplossing als Solutio G of R. Afhankelijk van de hoeveelheid neerslag in de blaas varieert het spoelen van 1 keer per dag tot 2 keer per week. Dit is dus niet bij iedereen nodig.

• Lekken van de katheter. Sommige patiënten met een katheter blijven - of worden - incontinent door urineverlies naast de katheter. Dit kan verschillende oorzaken hebben. Meestal ligt de oorzaak in een eenvoudige knik of afsnoeren van de afvoerende slang naar de katheterzak. Bij een blaassamentrekking wordt dan urine geperst naast de katheter. Ook kunnen er blaaskrampen zijn door bijvoorbeeld een infectie. Vaak zijn blaaskrampen het gevolg van irritatie door de katheter.
• Verstopping van de katheter. Is de katheter verstopt dan moet deze gespoeld worden. Is de katheter dan nòg niet doorgankelijk ,dan moet de katheter verwisseld worden.
• Er uitvallen van de katheter. Wanneer de katheter er is uitgevallen, moet zo snel mogelijk een nieuwe katheter ingebracht worden. Dit moet snel, omdat het gaatje zeer snel kan sluiten. (Hoe snel het gaatje sluit is afhankelijk van hoe lang u de katheter heeft).

Blaaskrampen zijn onwillekeurige samentrekkingen van een geprikkelde blaas. Mensen die last van blaaskrampen hebben, geven vaak de volgende klachten aan:

• Pijn laag in de buik, net boven het schaambeen;
• Urineverlies langs de katheter. Bij een suprapubisch katheter verliest men soms nog urine via de natuurlijke weg.
• Mannen geven vaak ook pijn in de eikel aan.
• Aandrang om te plassen of om te ontlasten.

Belangrijk is na te kijken of de katheter doorgankelijk is (komt er nog urine in de zak?). Heeft u een van deze klachten neem dan contact op met poli Urologie.

Deze informatie geeft algemene voorlichting en extra informatie naast het gesprek met uw behandelend arts. Door bijzondere omstandigheden kan een behandeling gewijzigd worden. Dit zal uw uroloog altijd aan u voorleggen.

Heeft u na het lezen van deze informatie nog vragen dan kunt u op werkdagen contact opnemen met de polikliniek Urologie, telefoonnummer: (073) 553 60 10, of met de verpleegafdeling Urologie, telefoonnummer (073) 553 67 00.