Als er duidelijke jichtknobbels (jichttophi) te zien zijn, is de diagnose zeker. Een andere manier om zekerheid te krijgen is een gewrichtspunctie. Hierbij wordt er een klein beetje vocht uit het gewricht gehaald om met een speciale microscoop te bekijken. Wanneer er urinezuurkristallen in het vocht te zien zijn is de diagnose jicht zeker.
Soms is een punctie niet mogelijk of zien we geen kristallen. Dan kan een echo soms helpen om de diagnose toch te stellen. In zeldzame gevallen kan een speciale CT scan (DECT scan) ook helpen. Deze onderzoeken geven echter niet de 100% zekerheid die een punctie wel kan geven.
Vaak maken we ook een röntgenfoto om te zien of de jicht ook beschadigingen heeft veroorzaakt. Daarnaast doen we bloedonderzoek. Het urinezuur wordt gemeten. Dit is belangrijk voor de behandeling. Het is echter niet zo dat iedereen met een hoog urinezuur ook automatisch jicht heeft. De diagnose kan dan ook nooit alleen met bloedonderzoek worden gesteld.