Een vaginale kunstverlossing kan nodig zijn als de uitdrijving (de tweede fase van de bevalling) te lang duurt. Of als uw kindje het in de baarmoeder benauwd dreigt te krijgen. We houden daarom tijdens het persen de harttonen van uw kindje goed in de gaten met een CTG (hartfilmpje). Als de harttonen afwijkend zijn, kan dat een teken zijn dat uw kindje te weinig zuurstof krijgt.

Eerst wordt uw blaas geleegd via een katheter (een dun slangetje). Vervolgens plaatst de gynaecoloog via een inwendig onderzoek de ‘zuignap’ van de vacuümpomp op het hoofdje van het kindje. De gynaecoloog trekt bij elke wee mee aan de vacuümpomp terwijl u perst. Hierdoor wordt uw kindje sneller geboren. Na de geboorte van het hoofdje verwijdert de gynaecoloog de vacuümpomp en wordt uw kindje helemaal geboren. Vaak wordt er bij een vaginale kunstverlossing een knip gezet, om meer ruimte te maken en verder inscheuren te voorkomen.

Na de kunstverlossing wordt de knip gehecht. Uw kindje wordt nagekeken door de kinderarts en blijft nog een paar uur ter observatie. Ook geven we uw kindje paracetamol. Uw kindje heeft na een kunstverlossing met een vacuümpomp een zwelling op het hoofd. Deze trekt snel weg. Wel kan er nog enkele dagen een afdruk van de vacuümpomp te zien zijn.