Gebruik op de dag van de behandeling géén bodylotion.

Een lisexcisie gebeurt onder plaatselijke verdoving op de polikliniek. U neemt plaats in de gynaecologische stoel. U krijgt een sticker op uw been om elektrische stroom te geleiden. Nadat een spreider in de vagina is ingebracht, geeft de arts u een plaatselijke verdoving met een dunne naald. Daarna neemt de gynaecoloog met het verhitte lisje weefsel weg.

Wat voelt u van een lisexcisie?

De plaatselijke verdoving geeft vaak even wat pijn. Daarna voelt u over het algemeen niets meer.

Hoe lang duurt een lisexcisie?

De behandeling duurt ongeveer 15 minuten.

Behandeling met een lisexcisie is niet altijd nodig. Het is bekend dat een deel van de weefselafwijkingen zonder behandeling uit zichzelf verdwijnt en geneest. Uw afweersysteem verwijdert de HPV virusdeeltjes. Als de kans hierop groot is, adviseert de gynaecoloog om af te wachten.

Bij het advies om wel of niet te behandelen, zijn een aantal zaken belangrijk:

• Ernst van de afwijking. CIN I is bijna nooit een reden tot behandeling, omdat er een grote kans bestaat dat de afwijking uit zichzelf weer verdwijnt. CIN II heeft ook nog een kans uit zichzelf te verdwijnen. Hierdoor is behandeling daarom niet altijd nodig. CIN III heeft slechts een kleine kans spontaan te genezen en kan een voorstadium van baarmoederhalskanker zijn. Of CIN III zich ooit tot baarmoederhalskanker zal ontwikkelen, is niet te voorspellen. Voor de zekerheid adviseren we alle vrouwen met CIN III een behandeling.

• Grootte van de afwijking. De grootte van de afwijking is van belang voor de kans dat een afwijking uit zichzelf verdwijnt. De gynaecoloog adviseert bij een groot gebied met CIN II meestal een behandeling en bij een klein gebied met CIN II niet.

• Plaats van de afwijking. Afwijkend weefsel dat aan de buitenkant van de baarmoederhals ligt, is gemakkelijker met de kolposcoop te controleren dan afwijkend weefsel aan de binnenkant van de baarmoederhals. Bij afwijkend weefsel aan de binnenkant adviseert de gynaecoloog daarom sneller een behandeling.

• Leeftijd. Vrouwen van 20 tot 30 jaar hebben meer kans dat een uitstrijkje uit zichzelf normaal wordt dan vrouwen van 40 tot 50 jaar. Bij jongere vrouwen adviseert de gynaecoloog dan ook minder vaak een behandeling dan bij een iets oudere vrouw.

De baarmoedermond heeft ongeveer 3 weken nodig om te genezen. Tijdens deze periode kunt u bloederige afscheiding hebben. Dat is normaal. Meestal neemt het bloedverlies 5 tot 7 dagen na de behandeling wat toe. Ook dit is normaal. 

Het advies is om de eerste 2 weken na de behandeling niet te sporten. Ook raden wij seksueel contact, tampongebruik en baden af totdat het bloedverlies gestopt is. Douchen is geen probleem.

De lisexcisie behandeling heeft geen invloed op de vruchtbaarheid in de toekomst.

Soms komen na de lisexcisie de volgende klachten voor:

• Bloedingen, waar meer bloed vrijkomt dan bij een normale menstruatie.
• Koorts.
• Buikpijn die niet overgaat na het gebruik van pijnstillers.

Heeft u na de behandeling last van één van deze klachten? Dan belt direct naar de polikliniek Gynaecologie, telefoonnummer: (073) 553 62 50. Bij spoedgevallen en buiten kantoortijden, belt u de Spoedeisende Hulp, telefoonnummer: (073) 553 27 00.

De uitslag van de lisexcisie krijgt u na 2 weken. Hiervoor krijgt u een telefonische afspraak. Na de behandeling wordt er een uitstrijkje gemaakt om er zeker van te zijn dat de afwijking goed is behandeld. De gynaecoloog vertelt u waar en wanneer u dit uitstrijkje laat maken. Dit kan bij uw huisarts zijn of in het JBZ.

Uitstrijkje in het JBZ?

De controle van het uitstrijkje in het JBZ is na 6 maanden. Deze wordt via een speciaal spreekuur ingepland en kunnen door een doktersassistente worden gedaan. De gynaecoloog bespreekt met u de uitslag en verdere behandeling.

Zijn deze uitstrijkjes goed, dan verwijzen we u terug naar het bevolkingsonderzoek. Bij 5 van de 100 behandelde vrouwen kan er in de toekomst een 2e behandeling nodig zijn. 

Deze informatie is in samenwerking met de gynaecologen van het Gynaecologisch Oncologisch Centrum Zuid (GOCZ) gemaakt.