“Later ben ik zelf ook verpleegkundige geworden”
Het verhaal van Margret van der Wal uit Zaltbommel.
Translate instructions
If you wish to view the page on your phone or tablet, then the steps below may not work. Please switch to a desktop computer to translate this website. For translating the text, please follow this instruction:
1. Select the text you want to translate.
2. Choose ‘Vertalen’.
3. Select the language you prefer.
4. You can read and/or listen to the translated text (by Google).
Als jong meisje van 7 jaar oud heeft Margret een week opgenomen gelegen in het Bommels Gasthuis. “Ik was gevallen met gymnastiek,” zo vertelt Margret. “Toevallig waren er nog twee andere kinderen in het ziekenhuis, samen lagen we op één kamer. Dat was voor dat moment de Kinderafdeling. Ik herinner me nog dat mijn broertjes niet op bezoek mochten komen.”
Verder kent Margret het gasthuis vooral als de plek waar haar moeder werkte: “Van 1972 tot 1990 heeft mijn moeder in het gasthuis gewerkt als avondzuster. Ze bracht altijd van die zusterkapjes voor mij mee. Eerst waren dat nog stoffen kapjes, later waren ze van papier. En lege spuiten, die nam ze ook mee. Ik vond dat hartstikke leuk om mee te spelen. Later ben ik zelf ook verpleegkundige geworden.”
Deze foto van Margret is gemaakt in de huidige wachtkamer van het Bommels Gasthuis.
Verhalen over het Bommels Gasthuis
Vanaf 2 juni 2025 zijn de huidige twee JBZ Dichtbij locaties in Zaltbommel te vinden op een nieuw adres: dr. J.J. Willemsehof 1. We nemen afscheid van het Bommels Gasthuis aan de Kerkstraat; een gebouw met een lange historie als gasthuis, ziekenhuis en polikliniek. Om hierbij stil te staan, delen we tot de verhuizing van de JBZ Dichtbij locaties in Zaltbommel elke week een verhaal van een oud-patiënt van het Bommels Gasthuis.