Carolus Ziekenhuis

5 Zusters

In 1876 kwamen op het station in ’s-Hertogenbosch vijf zusters van de Heilige Carolus Borromeus uit Trier aan, om de ziekenzorg in deze stad naar een hoger plan te tillen. Het Groot Gasthuis had een slechte reputatie. De middeleeuwse gebouwen waren niet meer geschikt als verpleeghuis en het personeel, gunstige uitzonderingen daargelaten, was onderbetaald, ondeskundig en ongemotiveerd. De Barmhartige Zusters betrokken een perceel aan de Jan Heinsstraat bestaande uit een herenhuis met aanbouw, een voormalige looierij, een koetshuis, een pakhuis en vier arbeiderswoningen.

Fusie met St. Johannes de Deo

Aanvankelijk werden in het Carolus Gesticht, zoals het toen heette, mannen en vrouwen opgenomen. In de tweede helft van de 19e eeuw stichtten de Broeders van Barmhartigheid van Montabaur het St. Johannes de Deo Ziekenhuis voor mannelijke zieken en werd het Carolus een vrouwenziekenhuis. Rond 1960 liep het aantal mannen dat intrad bij de broeders snel terug en waren de broeders gedwongen hun ziekenhuis af te stoten. De zusters namen het over.

Stichting Carolus Ziekenhuis

Omdat ook het aantal zusters sterk terugliep hoefde het personeel niet meer uitsluitend uit religieuzen te bestaan. Op 10 mei 1968 werd de Stichting Carolus Ziekenhuis opgericht, die het bestuur over het ziekenhuis overnam. De zusters bleven er werkzaam, maar het was niet meer hun eigendom.

Nieuwbouw

Na de fusie met het St. Johannes de Deo Ziekenhuis werd nieuwbouw noodzakelijk en in 1976 verhuisde het ziekenhuis naar de locatie Hervensebaan.

Fusie met Liduina Ziekenhuis

Door vergaande bezuinigingen in de gezondheidszorg in 1987 leek het onvermijdelijk dat het Carolus Ziekenhuis zou moeten sluiten. Fusie met het Liduina Ziekenhuis in Boxtel heeft dit voorkomen. De beide ziekenhuizen gingen samen verder onder de naam Carolus-Liduina Ziekenhuis.

(bron: ‘Tussen zorg en genezing’, 125 jaar Carolus Ziekenhuis in ’s-Hertogenbosch, door Jan Brouwers)