Vaak wordt de knobbel in de schildklier bij toeval (bij een ander onderzoek) ontdekt en heeft u er zelf niets van gemerkt. Is de knobbel in uw schildklier kleiner dan 1 centimeter? Dan beoordeelt de radioloog of verder onderzoek nog nodig is. Als de knobbel groter is of voelbaar, dan moet deze wel worden onderzocht.
Om te onderzoeken of de knobbel in uw schildklier goedaardig of kwaadaardig is, maken we een echo van uw hals. Daarna krijgt u soms ook een schildklierpunctie.
Soms gebeurt het dat de schildklierpunctie geen duidelijkheid geeft over of de knobbel in uw schildklier goedaardig of kwaadaardig is. Een schildklieroperatie kan dan nodig zijn. De chirurg verwijdert daarbij de helft van de schildklier. Vervolgens wordt dit gedeelte van de schildklier onderzocht in het laboratorium door een patholoog. Een schildklieroperatie geeft altijd duidelijkheid over de aard van de knobbel.
Een punctie is een onderzoek waarbij de radioloog met een naald een stukje weefsel of vocht weghaalt uit een orgaan of lichaamsdeel.
Behandelingen
Heeft u een schildkliercyste (een blaasje gevuld met vocht of bloed)? Dan hoeft er vaak niets te gebeuren. Zo'n cyste krimpt of verdwijnt soms spontaan. Soms komt een cyste in aanmerking voor ethanol ablatie.
Bij een bult met normaal schildklierweefsel is het soms mogelijk deze te behandelen met RFA (Radio Frequente Ablatie).
Wordt bij u schildklierkanker vastgesteld, dan zijn er andere behandelmogelijkheden.
In uw schildklier is een goedaardige zwelling gevonden, een zogenaamde 'nodus'. De radioloog gaat deze zwelling aanprikken en verwarmen via de naald, zodat de zwelling zal verschrompelen. Deze vorm van behandelen wordt RFA (radiofrequente ablatie) genoemd.
