“Je bent lekker de hele dag bezig met je patiënten”

Een specialisatie in de Jeugdverpleegkunde lijkt haar interessant. Of een opleiding tot operatieassistent. Maar eerst afstuderen. Zoë de Jong (19) is vierdejaarsstudent Verpleegkunde-niveau4 aan het Koning Willem I College in ‘s-Hertogenbosch. Praktijkervaring doet ze op in het Jeroen Bosch Ziekenhuis. 

“Bij ons thuis en in het gezin van mijn vriend hebben we best veel meegemaakt. Het is heftig als mensen die dichtbij je staan ernstig ziek worden. Tegelijk is het heel fijn dat je iets voor ze kunt doen, dat je ze kunt helpen. Ook al gaat het soms om kleine dingen. Ik zorg graag. Met ‘economie’ heb ik niks. Een kantoorbaan heeft me nooit getrokken. Ik houd van actie, ben sociaal, ga graag met mensen om: verpleegkunde is altijd mijn eerste keuze geweest.”        

Ziekenhuiszorg past bij mij

“Op school krijg je vakken als anatomie, medisch rekenen, Engels, verpleegkundige technieken en fysiologie. Vanaf het eerste jaar loop je stages en na het tweede jaar kies je een richting: ouderenzorg, gehandicaptenzorg, psychiatrie of ziekenhuis. Het dynamische van de ziekenhuiszorg past het beste bij mij. Medicatie uitdelen, contact zoeken, voorstelrondjes maken, de zorgmomenten, mensen naar de ok brengen, overleg met de  artsen en fysio’s. Je bent lekker de hele dag bezig met je patiënten.”  

Afwisseling is tof

“Wat ik fijn vind in het ziekenhuis, is dat je bij een onzekerheid altijd kunt terugvallen op je team. Je doet het echt samen. Verder is de afwisseling tof. De dag begint en je weet niet wat er gaat komen. Met een patiënt kan het de ene dag goed gaan en de andere dag slecht. Verder komen er natuurlijk telkens weer nieuwe mensen binnen. Of er is een noodsituatie waarin je ineens moet handelen. Daar moet je tegenkunnen. Niet verstarren, maar doen. Je leert dat, maar het is fijn als het al in je zit.”

Nerveus

“Zwaar is het soms wel. Naast de twee dagen op school werk ik 24 uur per week in het ziekenhuis, momenteel op de afdeling Orthopedie. Je moet wennen aan de wisselende diensten en je bent lerende, dus je doet voortdurend nieuwe informatie op. Daar komt dan nog de spanning van het nieuwe bij. Ik weet nog goed hoe nerveus ik was toen ik voor het eerst een patiënt onder de douche moest zetten. ‘Wat nou als hij onwel wordt?!’ Op de opleiding werk je met poppen, nu zijn het mensen.”

Oog voor de mens

“Daarom is het zo fijn dat je geholpen wordt. Leerprocesbegeleiders en werkbegeleiders helpen je in jouw leerproces en je leert natuurlijk veel door te kijken naar je collega’s. De Jeroen Bosch Academie is meer op de achtergrond aanwezig. Supergoed dat zij er zijn. Toen het thuis niet zo lekker ging, door de ziekte van mijn moeder, heb ik veel aan ze gehad. Ze praten met je, regelen hulp en zetten je even in de luwte. Het past in het beeld dat ik van het JBZ heb gekregen: ze hebben hier oog voor de mens achter de patiënt en de medewerker.”