“Ik dacht dat ze me vergiftigd hadden, ik had nog nooit witlof gegeten”
Het verhaal van Lia van Heuckelum uit Haaften.
Translate instructions
If you wish to view the page on your phone or tablet, then the steps below may not work. Please switch to a desktop computer to translate this website. For translating the text, please follow this instruction:
1. Select the text you want to translate.
2. Choose ‘Vertalen’.
3. Select the language you prefer.
4. You can read and/or listen to the translated text (by Google).
Mevrouw van Heuckelum had met haar familie naar eigen zeggen “een abonnement” op het Bommels Gasthuis. Ze heeft er zelf opgenomen gelegen met een gebroken been en vanwege het verwijderen van haar amandelen. Later vierde haar oma er haar 100ste en 101ste verjaardag in de vroegere OK. Het Bommels Gasthuis deed in die tijd dienst als verpleeghuis.
Mevrouw van Heuckelum heeft volop herinneringen aan het Bommels Gasthuis. Zo vertelt ze over die keer dat ze vanwege heimwee in de badkamer werd gezet (“toen lag je met een gebroken been in de gewichten, dus ik kon nergens heen”) en weet ze nog goed hoe blij ze was dat ze niet naar de zondagsschool hoefde. Mevrouw van Heuckelum: “Aan dat voordeel kwam snel een einde toen ook de juffrouw van de zondagsschool in het ziekenhuis bleek te liggen en met het psalmenboekje kwam”.
Mevrouw van Heuckelum haalt meer herinneringen op: “Mijn oudste zus zat in Zaltbommel op school en kwam met haar hele klas bij mij op bezoek. Ze mochten één voor één even door de deur kijken.” Ook herinnert ze zich nog hoe haar vriendin, de dochter van de huisarts, af en toe op bezoek kwam: “In die tijd mochten kinderen niet op bezoek komen. Ik had geluk, want mijn vriendin was de dochter van de huisarts. Het was toen gebruikelijk dat de huisarts altijd even kwam kijken bij zijn patiënten in het ziekenhuis. Elke keer als hij naar het ziekenhuis kwam, nam hij zijn dochter mee.”
Uit de verhalen over het Bommels Gasthuis blijkt dat veel mensen herinneringen hebben aan het eten in het ziekenhuis. Zo ook mevrouw van Heuckelum: “Ik kreeg een keer op zondag witlof te eten. Ik dacht dat ze me vergiftigd hadden, ik had nog nooit witlof gegeten”. Mevrouw van Heuckelum vervolgt: “Ik weet ook nog dat op de mannenafdeling overdag gebraden vlees, kippenpoten en gehaktballen naar binnen gesmokkeld werden door het bezoek. ’s Avonds was het dan dolle pret tijdens het opeten.”
De foto's van mevrouw van Heuckelum (en haar zus) zijn gemaakt bij de huidige ingang van het Bommels Gasthuis, aan de Kerkstraat 2.
Verhalen over het Bommels Gasthuis
Vanaf 2 juni 2025 zijn de huidige twee JBZ Dichtbij locaties in Zaltbommel te vinden op een nieuw adres: dr. J.J. Willemsehof 1. We nemen afscheid van het Bommels Gasthuis aan de Kerkstraat; een gebouw met een lange historie als gasthuis, ziekenhuis en polikliniek. Om hierbij stil te staan, delen we tot de verhuizing van de JBZ Dichtbij locaties in Zaltbommel elke week een verhaal van een oud-patiënt van het Bommels Gasthuis.