Vergeet niet het leven te leven, het is te mooi om aan je voorbij te laten gaan’
Carolien Burghout is Verpleegkundig Specialist Hematologie en promovendus ‘Zorg in de laatste levensjaren’ in het Jeroen Bosch Ziekenhuis. In haar column krijg je een inkijkje in haar werk.
Translate instructions
For translating the text, please follow this instruction:
1. Select the text you want to translate.
2. Choose ‘Vertalen’.
3. Select the language you prefer.
4. You can read and/or listen to the translated text (by Google).
Je loopt mijn spreekkamer binnen nadat je een paar dagen geleden de diagnose kanker hebt gekregen. Hoewel er een mogelijkheid is voor een stamceltransplantatie, besluit je er van af te zien omdat de kans op succes klein is. In plaats daarvan wil je nog chemotabletten proberen om wat tijd te krijgen om een aantal dingen af te ronden. Je vertelt me dat je je leven hebt geleefd zoals je wilde en dat je niemand achterlaat. Voor jou is het moment gekomen om het leven los te laten.
Ik luister vol bewondering naar je levensverhaal, waarin muziek centraal staat. Hoewel je nog midden in het leven staat, accepteer je de naderende dood. Het leven heeft je veel gebracht, maar heeft ook scherpe randen gekend. Je wilt geen beroep doen op zorg van je omgeving en wil je laatste dagen graag doorbrengen in een hospice. Ik stel voor om een afspraak te maken in een hospice, zodat je kunt voelen welke hospice, in je eigen omgeving, goed voelt. Twee dagen later bel je me op om te vertellen dat je in het hospice bent geweest bent en dat het goed voelde, maar dat het ook bizar was om te weten dat je daar straks zelf tussen de stervende mensen zal verblijven.
In de weken die volgen, remmen de chemotabletten de ziekte wat af. Fysiek gaat het naar omstandigheden redelijk goed, en je gaat zelfs nog een paar dagen weg om uit te waaien en te genieten van de natuur. Wanneer je twee weken later de bloeduitslagen ziet, weet je dat het mis is. De kanker verspreidt zich nu snel. Je wordt heen en weer geslingerd tussen emoties. We proberen de ziekte nog wat te remmen door de dosis tabletten te verhogen. Toch weet je dat de dood snel dichterbij komt. Je vindt het spannend hoe het proces zal verlopen, maar voelt ook berusting dat het leven binnenkort eindigt. De onzekerheid en onrust die je de afgelopen weken hebt gevoeld, zijn verdwenen. Wanneer ik je een paar dagen later bel, ben je in het hospice omringd door de mensen die je lief zijn. Hoewel je eigenlijk te zwak bent, wil je toch even met me spreken. Je bent dankbaar voor wat wij als team voor je hebben gedaan. "Vergeet niet om het leven te leven, het is te mooi om aan je voorbij te laten gaan," zeg je terwijl je afscheid neemt. Met deze woorden raak je me en ik draag deze boodschap mee in mijn hart. Wat was jij een mooi mens!
Bekijk onze website voor meer informatie over Zorg in de laatste levensjaren.
