1 op de 150 Nederlanders heeft epilepsie. De aanvallen zijn het gevolg van een plotselinge, tijdelijke verstoring van het elektrisch evenwicht in de hersenen. De soort aanvallen verschilt van persoon tot persoon. U kunt last hebben van kortdurende momenten van afwezigheid, tot herhaaldelijke schokbewegingen.
Lees meer
De verschijnselen bij de aanvallen hangen af van de oorzaak en de plaats waar de elektrische verstoring optreedt. Een aantal vormen van epilepsie is leeftijdsgebonden. De aanvallen komen dan in een bepaalde leeftijdsperiode voor. Met het ouder worden kunnen ze verdwijnen. Veel vormen van epilepsie worden echter veroorzaakt door aanleg, een hersenziekte of een hersenbeschadiging. Die aanvallen verdwijnen meestal niet spontaan.
Om de diagnose epilepsie te kunnen stellen, is het belangrijk om een gedetailleerde beschrijving te hebben van de aanval, liefst zelfs een video-opname. Verder spreekt de arts verschillende onderzoeken af.
Met behulp van het MRI-onderzoek kunnen pezen, spieren, hersenweefsel, kraakbeen, tussenwervelschijven, organen of bloedvaten zichtbaar worden gemaakt.
Behandelingen
Meestal behandelt uw arts epilepsie met medicijnen, ook wel anti-epileptica genoemd.
Bij ongeveer 70 procent van de mensen zijn de epileptische aanvallen goed te onderdrukken met deze medicijnen. Bij de overige 30 procent hebben anti-epileptica of combinaties daarvan onvoldoende effect.
Voor de meeste mensen is het een schok als ze te horen krijgen dat ze epilepsie hebben, of dat hun kind epilepsie heeft. Het roept veel vragen op. Wat is epilepsie? Wat kan er aan gedaan worden? Hoe moet het verder? Goede epilepsiezorg is gericht op het behandelen van epileptische aanvallen, maar ook op de psychologische en sociale gevolgen.
Op de afdeling Klinische Neurofysiologie doen we onderzoeken die stoornissen in het functioneren van de hersenen, de zenuwen en de spieren kunnen ontdekken. Hier worden ook onderzoeken gedaan voor het Slaap Waak Centrum.
