Blaasontsteking (cystitis)

Als uw blaasontsteking niet reageert op de behandeling, moet uw urine verder worden onderzocht in het laboratorium. We zetten uw urine dan op ‘kweek’. Alleen dan kan met zekerheid worden vastgesteld of het inderdaad om een blaasontsteking gaat.

Als u regelmatig een blaasontsteking heeft, is verder onderzoek nodig om de oorzaak te achterhalen. Meestal doen we een bloedonderzoek en urineonderzoek. Ook maken we een echo van de nieren en doen we een blaaskijkonderzoek.

Ook bij jonge kinderen is verder onderzoek nodig als zij één of meerdere keren na elkaar een blaasontsteking krijgen. Er kan bijvoorbeeld sprake zijn van een aangeboren afwijking.

Wanneer de infectie gepaard gaat met ernstige klachten, koorts of we denken dat u een nierbekkenontsteking heeft, is een langdurige behandeling met antibiotica nodig. Soms moet het antibioticum via een infuus worden toegediend.

Als we een urinekweek doen, schrijft de behandelend arts vaak alvast een antibioticum voor. Zo voorkomen we dat de infectie opstijgt en/of te pijnlijk wordt. Als de uitslag van de kweek bekend is, kan zonodig op een specifieker type antibiotica worden overgeschakeld.

Heeft u een katheter? Dan behandelen we een blaasontsteking alleen als deze klachten veroorzaakt. Bij patiënten die langdurig een katheter hebben, treedt altijd een blaasontsteking op. Dat geeft meestal geen klachten. Bij het gebruik van teveel antibiotica kunnen er resistente bacteriën ontstaan die (eventueel) moeilijker te behandelen zijn.