Als de cytomegalovirus IgM antistoffen positief of dubieus zijn, in combinatie met positieve cytomegalovirus IgG antistoffen, wordt een cytomegalovirus IgG antistoffen aviditeitsbepaling ingezet. Bij de aviditeitsbepaling wordt gemeten hoe sterk de binding van de IgG antilichamen met het antigeen is. Hoe recenter de besmetting, hoe minder specifiek de antilichamen en hoe lager de aviditeit. De bindingskracht van de antilichamen wordt groter naarmate de infectie langer geleden is. Hiermee valt een uitspraak te doen over het tijdstip van de cytomegalovirus infectie.
Bij een vermoeden op reactivatie van cytomegalovirus infectie is cytomegalovirus PCR op serum (kwalitatief) of EDTA bloed (kwantitatief) de diagnostische methode van voorkeur.
