Als uit onderzoek is gebleken dat de achterwand van uw vagina en darm zijn verzakt, vertelt uw behandelend arts welke behandelingen mogelijk zijn. In goed overleg kiest u samen met de arts voor een behandeling die het beste bij u past.

Bij deze operatie brengt de gynaecoloog de uitgezakte achterwand van de vagina weer terug op de plaats. Er ontstaat geen buikwond: de operatie gebeurt via de vagina.

Vooraf wordt u onder narcose gebracht of krijgt u een ruggenprik. Hierdoor heeft u geen pijn tijdens de operatie. Tijdens de ingreep krijgt u antibiotica om infecties te voorkomen.

Aan het begin van de operatie maakt de gynaecoloog een inwendige snede aan de achterkant van de vagina. Dit is nodig om de darm los te maken van de baarmoeder. Dan brengt de gynaecoloog hechtingen aan die de darm ondersteunt waardoor deze terugkomt op zijn plaats. De hechtingen lossen op en er ontstaat littekenweefsel. Dit littekenweefsel ondersteunt de achterwand. Daarna haalt de gynaecoloog ook een stukje van de vaginawand weg. Dit stukje is te wijd geworden. De achterwand van de vagina wordt gehecht. Zo zit de achterwand van de vagina weer op de plaats waar deze hoort te zitten en is de uitstulping verdwenen.

De ingang van de vagina kan erg wijd geworden zijn door verslapping of door inscheuring van de bekkenbodemspieren door een bevalling of door de leeftijd. Dan kan de gynaecoloog ervoor kiezen om naast de achterwandplastiek ook een bekkenbodemplastiek te doen. Hiermee wordt de opening van de vagina, die zich in de bekkenbodem bevindt, verstevigd en vernauwd.

De operatie duurt ongeveer 30 tot 45 minuten.

Verreweg de meeste vrouwen zijn erg opgelucht en tevreden na deze operatie. Wel kunnen er ook na een geslaagde operatie in de loop der jaren opnieuw klachten ontstaan. Dit gebeurt bij 1 op de 20 vrouwen. De ophangbanden kunnen uitrekken of het littekenweefsel blijkt niet sterk genoeg te zijn. Of de verzakking terugkomt, wanneer en in welke mate, is niet te voorspellen.

Oorzaken waardoor klachten opnieuw kunnen ontstaan zijn bijvoorbeeld veel hoesten of hard persen bij ontlasting. Er bestaat geen behandeling die zekerheid geeft dat een verzakking voor altijd wegblijft. Bij een nieuwe verzakking kijken we opnieuw hoe we deze verzakking kunnen behandelen.

Bij een operatie kunnen complicaties optreden. Gelukkig komen complicaties na een verzakkingsoperatie heel weinig voor. Omdat we u een eerlijk en compleet verhaal willen vertellen, noemen we hier de meest voorkomende complicaties bij bekkenbodemoperaties:

• Blaasontsteking. Een blaasontsteking komt veel voor na een verzakkingsoperatie. Als het nodig is, krijgt u een antibioticum. Een blaasontsteking is daarmee goed te behandelen.
• Problemen met het op gang komen van het plassen. Bij 1 op de 10 vrouwen lukt het niet om spontaan te kunnen plassen. Dit komt doordat de stand van de blaas en de plasbuis is veranderd en door een zwelling op de plaats waar u geopereerd bent. Soms kan het ook komen dat de bekkenbodem gespannen blijft door pijn. Als u niet goed kunt plassen of de blaas niet voldoende leeg plast, leert u zichzelf te katheteriseren. Dit probleem is altijd tijdelijk, meestal een paar dagen.
• Urine-incontinentie. Vooral na grote verzakkingen kan het voorkomen dat u na de operatie ineens wel last heeft van ongewenst urine. Dit komt doordat de stand van de blaas is veranderd. Voor de operatie was de afsluiting van de plasbuis al niet goed. Maar door de verzakking werd de plasbuis dichtgedrukt en deze wordt nu ‘ontmaskerd’. Het is dus geen complicatie van de operatie. Meestal is dit goed te herstellen met bekkenbodemtraining of een operatie.
• Afsluiting baarmoeder. Als de baarmoedermond gedeeltelijk is verwijderd, kan de opening van de baarmoeder naar de vagina door littekenvorming dichtgaan. Bij een menstruatie hoopt het bloed zich op in de baarmoeder. Dit kan buikpijn geven. De gynaecoloog kan de baarmoederhals gemakkelijk weer open maken. Dit gebeurt met een kleine operatie. Ook bloedverlies na de overgang kan zo onopgemerkt blijven.
• Beschadiging van de blaas. Heel soms wordt de blaas, bij het losmaken van de omliggende weefsels, beschadigd. Er ontstaat dan een gaatje in de blaas. Dit wordt tijdens de operatie weer hersteld of herstelt vanzelf. De opname in het ziekenhuis kan dan wat langer zijn. U heeft na de operatie langer een blaaskatheter nodig.
• (Na)bloeding. Een (na)bloeding is een vrij zeldzame complicatie. Vaak is het voldoende om opnieuw een tampon in de vagina te brengen. Soms is een tweede operatie nodig.
• Seksuele problemen. Een verzakking kan seksuele problemen geven. Na herstel van de verzakking wordt er vaak juist een verbetering van de seksualiteit ervaren. Door de operatie kan littekenweefsel ontstaan dat vooral in de eerste periode na de operatie gevoelig kan zijn. Ervaart u seksuele problemen na de operatie? Aarzel dan niet om een afspraak met de gynaecoloog te maken om hierover te praten. Deze problemen kunnen vaak verholpen worden.

Inplannen operatie

Na de afspraak op de afdeling POS/Intake krijgt u een telefoontje van een medewerker van de operatieplanning. Zij plannen met u een operatiedatum.

Allergie

Bent u overgevoelig voor bepaalde medicijnen, jodium of pleisters? Dan willen wij dat graag voor de operatie weten. Vertel het aan uw arts als hij of zij dit nog niet weet.

Als u zich goed voelt, kunt u na terugkeer op de verpleegafdeling tijdens de bezoekuren bezoek ontvangen. 

Uw darmen hebben door de narcose en de operatie tijdelijk stilgelegen. Na de operatie komen de darmen langzaam weer op gang. U mag weer eten en drinken als u niet misselijk bent en er zin in heeft. Winden laten is een positief teken. Dat wijst erop dat de darmen weer gaan werken.

U gaat dezelfde dag of na 1 overnachting naar huis. Na de operatie verwijdert de verpleegkundige de tampon en de katheter. We controleren dan of u goed kunt uitplassen. Deze controle gebeurt met een echo. Het kan soms zo zijn dat u niet goed kunt uitplassen. Dit is een reactie op de operatie.

De eerste dagen na de operatie kunnen uw onderbuik, liezen en vagina gevoelig zijn. Hiervoor krijgt u medicijnen. De gevoeligheid wordt langzaam minder. Tijdens de opname krijgt u spuitjes in uw buik of bovenbeen om trombose te voorkomen.

Uw gynaecoloog komt bij u langs op de afdeling om te vertellen hoe de operatie verliep en om eventuele vragen te beantwoorden.

Bent u gezond en zijn er geen problemen na de operatie? Dan mag u dezelfde dag of de volgende dag weer naar huis. De gynaecoloog bespreekt vooraf met u hoelang u in het ziekenhuis blijft. Bij ontslag ligt er bij de apotheek van het Jeroen Bosch Ziekenhuis een recept voor u klaar om de ontlasting soepel te houden.

Na 6 weken komt u op controle.

Na terugkeer uit het ziekenhuis heeft u hersteltijd nodig omdat de ontwikkeling van littekenweefsel - dat nieuwe ondersteuning voor de organen in uw bekkenbodem vormt - nog in volle gang is. Daarom is het belangrijk om het rustig aan te doen. Uw lichaam geeft aan wat u aankunt. Het is belangrijk dat u daarnaar luistert.

Een week na de operatie belt de verpleegkundige van de polikliniek Gynaecologie om te vragen hoe het met u gaat.

Vaginale zetpillen

Bent u in de overgang of heeft u de overgang al achter de rug? Dan kan de gynaecoloog u adviseren om voor en na de operatie vaginale zetpillen of tabletten met vrouwelijke hormonen te gebruiken. Deze verbeteren de doorbloeding van de vagina, waardoor de vaginawand beter herstelt.